W otchłani Imatry - Aleksander Ławrow

Wydawnictwo: Dobre Historie

Wrocław 2012

Oprawa: miękka

Liczba stron: 244
Przekład: Agnieszka Papaj

Ilustracje: Krzysztof Chalik

ISBN: 978-83-63667-98-6

"W otchłani Imatry" to książka wyjątkowa w każdym calu. Już sam wstęp robi wrażenie, o okładce nie wspominając. Zacznijmy jednak od początku.
Powieść napisana w XIX wieku, po raz pierwszy została wydana w Polsce, a już to jest ciekawostką. Dlaczego nikt wcześniej nie zainteresował się tak znakomitą pozycją? Poniekąd odpowiedź daje nam właśnie wstęp, z którego dowiadujemy się, że kryminał rosyjski nie tylko był nieznany szerszemu gronu czytelników poza carskim imperium, ale wręcz istniała opinia, że takowy nie istnieje. Nic jednak bardziej mylnego! Aleksander Ławrow stworzył niebagatelną historię, ciekawych bohaterów oraz klimat, którego nie powstydziliby się z pewnością ani Conan Doyle, ani Christie.
Fabuła toczy się z szybkością kolei, w której zresztą zostaje popełniona zbrodnia, którą przyjdzie rozwiązać detektywowi Metodemu Kiryłowiczowi Kobyłkinowi. Człowiek to niezwykły i budzący wśród ludności Petersburga (przez jego mieszkańców zwanego po prostu Piterem) różnorakie uczucia – strach, szacunek, przerażenie, stres. Oj, lubiany to on nie jest, ale skuteczny, jak mało kto! Zbrodniarze muszą się wystrzegać w jego otoczeniu.
Cóż można powiedzieć o bohaterach Ławrowa? Są ciekawi, tajemniczy, inni trochę, niż znani nam z literatury anglojęzycznej. Tworzą galerię nieobliczalnych postaci, które zadziwiają. Należy oczywiście pamiętać, że jest to powieść pisana jeszcze w czasach caratu, kiedy to żelazna kolej podbijała serca, a panowie palili namiętnie fajki (nie mówiąc już o paniach noszących gorsety).
Tak więc kiedy ginie w niezrozumiałych okolicznościach wielki bogacz, który właśnie miał wyjaśnić córce pewną tajemnicę, do akcji wkracza Metody Kiryłowicz. Pomagają mu dzielni carscy policjanci – pełni poświęcenia i miłości do wykonywanej przez siebie pracy.
Co ma z tym wszystkim wspólnego wodospad Imatra w Finlandii? Wiele, ale tego dowiecie się dopiero na końcu książki, choć można co nieco się już domyślić. Mylne to jednak koncepcje – Ławrow sprytnie zmyla, zmieniając nasze poglądy na sytuację, zaskakuje zmianami i zwrotami akcji. Świetnie mu to wychodzi, szczególnie zważywszy na fakt, że "W otchłani Imatry" to w dużej mierze dialogi. Opisy, owszem, są, bo i jakże inaczej, jednak listy dialogowe są długie i porywające.
Klimatu książce dodają wspaniałe grafiki wykonane przez Krzysztofa Chalika. Okładkę natomiast zaprojektował - i wykonał przy tym nie lada dzieło sztuki – Michał Oracz.
Z niecierpliwością więc czekam na drugi tom serii, szczególnie, że "W otchłani Imatry" przeczytałam w mgnieniu oka. Jaką kolejną ciekawą intrygę tym razem przedstawi nam dziewiętnastowieczny pisarz i w jaki klimat pozwoli nam się na pewien czas zagłębić?
Książka ta została pięknie wydana pod każdym względem. Szkoda jedynie, że znalazłam sporo błędów – około 20... Na szczęście, zdecydowana większość z nich to błędy interpunkcyjne – mało kto zwróci więc na nie uwagę.
Najbardziej chyba poraziła mnie – negatywnie – tylna okładka. Przyglądałam się patronatom, z ciekawości, przyznaję. Znam wydawnictwo i mocno mu kibicuję – powstało niedawno i wydaje fantastyczne pozycje. Chciałam więc zobaczyć, jakie patronaty udało mu się pozyskać. Wlepiając oczka w logo portalu Szuflada.net nie mogłam wręcz uwierzyć (musiałam podpytać Męża, czy nie mam zwidów) – logo z błędem? Wstyd... Myślę, że powinni zwrócić na to uwagę i szybko je poprawić, by kolejnym razem nie ukazało się w takiej formie na równie znakomitej książce.