New York 2002
Okładka: miękka
Liczba stron: 28
Język: angielski (oryginalny)
Seria: Dune Legends
ISBN:765-30687-5
Trudno rozpisywać się o tekście, który ma zaledwie 28 stron (właściwie mniej, bo na ostatniej jest zaledwie kilka linijek). Jednak... to świat Diuny, świat tak bogaty, że nie sposób o nim nie pisać... Ciężka sprawa – bo czy napisać tylko i wyłącznie o tym tzw. shorcie, czy jednak nawiązywać do całości świata? Czy bardziej kierować się do tych, którzy "Diuny" dotąd w rękach nie mili, czy do tych, którzy Sagę znają, ale jeszcze nie dotarli do prequeli? Będę miała w tym roku sporo takich przemyśleń, ponieważ właśnie rozpoczęłam quest polegający na przeczytaniu wszystkich 18 powieści oraz towarzyszących im opowiadań. W kolejności, w jakiej rozgrywa się akcja, a nie takiej, w jakiej zostały one napisane i wydane na przestrzeni... pięćdziesięciu lat.
O czym więc, gdzie i kiedy? Kilkanaście lat przed "Dżihadem Butleriańskim". wiemy o tym, ponieważ Xavier Harkonnen jest jeszcze dzieckiem. Jego poznajemy jednak dopiero na sam koniec (chociaż właściwie trudno mówić o poznaniu). Bohaterami są jego rodzice i starszy brat. Ulf i Katarina starając się utrzymać rodzinę "na poziomie". Szczególnie ważne jest to dla głowy rodziny, który nie przyjmuje sprzeciwów i nie chce nawet słyszeć o tym, że rodzinnym majątkiem można by zarządzać w inny sposób, niż zostało to dotychczas przyjęte. Dlatego wiecznie niezadowolony jest ze swego spadkobiercy, Piersa. Właśnie znów się posprzeczali, wyrzucając z siebie całe lawiny słów raniących niczym sztylety. Katarina próbuje załagodzić spór, jednak nie ma aż takiej siły przebicia. Rodzinna sprzeczka może i taką by została, gdyby nie... myślące maszyny, które akurat pojawiły się na trasie przelotu Harkonnenów. Zaczyna się pogoń i dla jednej ze stron musi się skończyć źle.
Więcej napisać o treści nie mogę, ponieważ byłby to spoiiler. Dla tych, którzy zetknęli się wcześniej z serią Legend Diuny wiadome jest, jak się ta historia zakończyła. Nie o zakończenie tu jednak chodzi, ale o... No właśnie, o co? Myślę, że poza przedstawieniem – bardzo krótkim i pobieżnym – świata, którego rozwinięcie dostaliśmy na niemalże dwóch stronach trylogii ("Dżihad Butleriański", "Krucjata przeciwko maszynom" i "Bitwa pod Corrinem") autorom chodziło o coś więcej. O pokazanie tych, którzy pozostali już tylko w pamięci i zmuszenie czytelnika do zastanowienia się, kim byłby Xavier Harkonnen, gdyby nie wychowali go Tantorowie, a jego biologiczni rodzice. I jak wówczas mogłoby się potoczyć losy całej krucjaty, a w ostateczności i tych wydarzeń jedenaście tysięcy lat później, które opisał w oryginalnej "Diunie" Frank Herbert. Ta niepozorna nowelka, bo chyba tak można przełożyć to na polski, zawiera znacznie więcej myśli, niż słów.
Akcja jest ciekawa, nawet dla czytelnika, który zna przyszłe losy bohaterów, a zakończenie sprawia, że ślinka cieknie, jak po dobrym aperitifie, kiedy na stół wjeżdża danie główne. Nic dodać, nic ująć.
Minusy? Nikt tego jeszcze oficjalnie nie przetłumaczył na polski, w związku z czym dostęp do "Hunting Harkonnens" mają jedynie osoby anglojęzyczne (bądź posługujące się którymś z języków, na które short został przełożony).
Jeśli jednak angielski nie jest Ci obcy, postaraj się zdobyć te pozycję, ponieważ warto zapoznać się z początkami wspaniałego świata stworzonego przez Franka Herberta.
Brian Herbert i Kevin J. Andersona na Dune Fairytales:
http://dune-fairytales.blogspot.com/2013/11/hellhole-brian-herbert-kevin-j-anderson.html
http://dune-fairytales.blogspot.com/2011/11/wedding-silk-brian-herbert-i-kevin-j.html (cykl diunowy)
"Diuna" na Dune Fairytales:
http://dune-fairytales.blogspot.com/2011/10/diuna-frank-herbert.html
"Diuna" na Dune Fairytales:
http://dune-fairytales.blogspot.com/2011/10/diuna-frank-herbert.html
Kevin J. Andersona na Dune Fairytales:
http://dune-fairytales.blogspot.com/2011/11/last-days-of-krypton-kevin-j-anderson.html
Książka przeczytana w ramach Wyzwania
Książka przeczytana w ramach Wyzwania
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz